DAWAT SA TAHAS
Unsaon nimo pagkumbinser ang usa ka tawo nga duna siyay kapuslanan? Unsaon siya pagdasig pagtabang sa iyang isigkatawo? Unsaon siya pagpahinumdom nga dunay maminaw sa iyang tingog? Nga dunay matandog sa iyang pagpakabana?
Unsaon nimo pagpasalig ang usa ka tawo nga wa siya mag-inusara? Nga di siya magbinugtong pag-atubang sa mga pagsuway nga iyang mahiagoman? Nga di krimen ang makiangayong pagbarug alang sa iyang katungod? Nga di paghikog ni pagpakabuang ang pagsukol sa mga mapahimuslanon ug mga madaugdaugon? Bisan unsa pa nila kadagko?
Unsaon nimo pagpahigmata ang usa ka tawo nga kabahin siya sa katilingban? Nga ang bisan unsay iyang buhaton, o di buhaton, may kahulogan sa kinabuhi sa uban?
-o0o-
Mao ni ang mga pangutana nga naghamok nako isip magsisibya. Labi na sa dakong bahin sa tuig nga bag-o lang natapos. Unsa man tuod ang kapuslanan sa akong mga sibya? Kon di kong kadapit sa pagtagad sa mga tigpaminaw, kapukaw sa ilang pagpakabana, kadasig nila sa pagtingog ug pagbarug ug kaawhag nila sa paglihok ug pakigbisog sa alang sa kalingdong?
Wa ko mahasol ning mga pangutanaha sa unang mga tuig sa akong pagpanibya. Sa sinugdanan, igo na nga mabatian ang akong tingog sa kahanginan. Human sa pila ka tuig, igo na nga may naminaw sa akong mga sibya ug nakakita og kahulogan sa akong gihuptan nga mga baruganan.
-o0o-
Samtang nagkadaghan ang akong mga uban, nagsugod kog pangutana sa akong kaugalingon kon kutob ba lang ko sa pagbasa sa mga balita? Igo ba lang kong magsumay-sumay sa mga tinubdan sa balita? Igo ba lang kong mohatag og luna sa mga timang ug tiyabaw sa katawhan—bahala na kon igo lang silang bungul-bungolan?
Kon maghilas-hilas ko pagbarug isip tigpamaba sa dinaugdaog nga katawhan, magpakaaron-ingnon ba nga tibuok ang akong tingog? O igo lang mobatbat sa pinalutaw nga mga pamahayag nga morang wali sa mingaw nga simbahan? O mangahas pagwakli sa tanang panagana ug mangisog sa kinatumyan sa akong tingog pagsuway pagtay-og sa mga higanteng hubog sa gahom?
-o0o-
Ika-25 ron nakong tuig isip magsisibya. Nagsugod ko isip campus reporter sa DYLA niadtong 1984. Ubang kabos nga katakos ug langgis nga tingog, akong gihulagway ang kahimtang sa mga tinun-an ug mga tulunghaan. Nga way kalainan sa kinabag-an sa katawhan sa mas dako nga katilingban.
Karon nga nagsugod na og kapawot ang akong tutonlan, matental ko sa pagpunit og mas dagkong hagit, paghimog mas dagkong gimbuhaton ug pagkab-ot og mas bugtawng katuyoan. Apan inanay na kong nigakos sa kamatuoran: Di ko mas ligdong ni mas utokan kay sa katawhan. Ila ra kong gitahasan paghatag sa tukma nga kasayuran ug makiangayon nga baruganan. Sila, di ako, maoy magbuot sa sunod nilang himuon. [30] leo_lastimosa@abs-cbn.com
